بسم الله الرحمن الرحیم

سلام. گاهی شعرهای کودکانه میگفتم این یکی را به عشق گلبرگ های پاکی که شبنم های اولین روزه های ماه مبارک را میچشیدن نوشتم:

اولین ها چه زیبان
اولین راه رفتن
اولین بابا گفتن
بارِ اول نوشتن

امسال روزه اولم
این بهترین اولمه
چون لبخند فرشته ها
هر لحظه همراه منه

حس پرنده رو دارم
تو اولین پریدنش
تو شادی رهایی و
تو آسمون رو دیدنش

گرسنگی و تشنگی
سخته ولی من میتونم
روزه ی من عبادته
قشنگیاش رو میدونم

بخش مهم روزه ام
خوبی و پاک بودنه
با گوش و چشم و دهنم
دور از بدی ها موندنه

محبت و یاد خدا
هر لحظه توی قلبمه
آیه ی قرآن می خونم
نور داره یه عالمه

گلدسته ها اذان میگن
زودی میاد و میگذره
قدر روزام رو بدونم
نکنه فرصت بپره

کاش که بمونه همیشه
پاکی و نوری که دارم
میخوام حس قشنگم رو
تمام سال نگه دارم

کمک کنم به آدمها
یادم باشه راست بگم
شیطون رو دورش بکنم
اونچه خدا خواست بگم

شکر خدای مهربون
خالق هفت تا آسمون
که بی نیازِ از منه
هر چی بگه به نفعمه